රටක් නිහඩ කරවන විභාගයක්

හැම අවුරුද්දකම නොවැම්බර් මාසය තුළ දකුණු කොරියාවේ පාසැල් දරුවන්ට වැදගත් දිනයක් එළඹෙයි. එය විභාග දිනයකි. එහෙත් එය සාමාන්‍ය විභාගයක් නම් නොවේ.

දකුණු කොරියාව පුරා උසස් විද්‍යාල සිසු සිසුවියන් මිලියන බාගයක් පමණ වාර්ශිකව මුහුණ දෙන ඉතා අසීරු විභාගයකි. විභාගයේ නම සුනෙයුන්ග් නැතහොත් CSAT (College Scholastic Ability Test) ය.

මේ විභාගය පැය අටක් දීර්ගය. ඒ කාලය තුල කිසිදු විවේකයක් නැතිව එක දිගටම කොරියානු භාෂාව, ඉංග්‍රීසි, ගණිතය, සමාජ අධ්‍යයනය, ඉතිහාසය හා විද්‍යාව පිළිබදව අතිශය අසීරු ප්‍රශ්ණ පත්තර වැලකට පිළිතුරු සැපයීමට දකුණු කොරියානු උසස් විද්‍යාල සිසුන්ට සිදු වෙයි.

මේ විභාගය අත් හරින්නට කිසිදු දකුණු කොරියානු සිසුවෙකුට නොහැකිය. ඔවුන්ව තෝරා ගැනෙන්නේ කුමන විශ්ව විද්‍යාලයටද, ඔවුන්ගේ වෘත්තීය අනාගතය කෙබදු වේද, ඔවුන්ගේ ආදායම, ඔවුන්ගේ ජීවන තත්වය පමණක් නොව ඔවුන්ගේ විවාහය පවා තීරණය වෙන්නේ මේ විභාගයට මූණ දෙන අන්දමට අනුවය.

එය එතරම්ම වැදගත් හා අසීරු විභාගයක් වන බැවින් විභාගයට මුහුණ දෙන සිසුන්ට සියලු ආකාරයේ පහසුකම් සලසා තබන්නට දකුණු කොරියානු බලධාරීහු සැලකිලිමත් වෙති. එනිසා එම දිනයේදී මුලු මහත් ජාතියම ප්‍රමුඛත්වය දෙන්නේ මේ විභාගයටය.

ඒ විභාගය දිනයට දකුණු කොරියාවේ සියළුම කාර්යාල වල හා වැඩබිම් වල වැඩ ඇරඹෙන්නේ පැයක් ප්‍රමාද වීය. එසේ කරනුයේ විභාගයට සහභාගි වන සිසුන්ට රථවාහන තදබදයට හසු නොවී විභාග මධ්‍යස්ථානයට යන්නට පහසු වනු පිණිසය. ඇතැම් තැන් වලදී පොලිස් නිලධාරීන්ම සිසු දරුවන්ව ආරක්ෂිතව විභාග මධ්‍යස්ථාන වලට කැදවාගෙන යනු දැකිය හැකිය. කඩ සාප්පු, බැංකු පමණක් නොව කොටස් වෙලද පොල පවා එදිනට ඇරඹෙන්නේ විභාගය පටන් ගන්නා වෙලාව පසු වූ පසුවය.

විභාගයේ සවන් දීමේ පරික්ෂණය පැවැත්වෙන වෙලාවට දකුණු කොරියානු ගුවන්තොටුපොලේ ගුවන් යානා ගොඩබෑම හෝ ගුවන්ගත කිරීම පවා තාවකාලිකව අත් හිටුවයි. ඒ ගුවන්තොටුපොල අසල විභාග මධ්‍යස්ථාන වල විභාගය ලියන සිසුන්ට බාධාවීම වැලැක්වීමටය.

එය මුළු මහත් රටම නිහඩ වන දිනයකි.

එදින උදෑසන සිසු දරුවන් විභාගයට යද්දී, ඔවුන්ට වඩා පහල පන්ති වල දරුවන්, ගුරුවරුන් සහ ඔවුන්ගේ මිතුරු මිතුරියන් විභාග ශාලාවට යන මග දෙපස රැස්වී විභාගයට යන්නන්ට ආශිර්වාද ගීතිකා ගයති. තෑගි ලෙසින් චොකලට් හා සුබ පැතුම් පණිවිඩ ලබා දෙති.

විභාගයට පෙනී සිටින සිසු දරුවන්ගේ දෙමාපියෝ විභාග ආතතිය නිසාම තම දරුවන්ගේ ඡායාරූපද අතැතිව පන්සල් හා පල්ලි වලට රොක් වී ඔවුන්ට විභාගයෙන් ජයග්‍රහණය ලබා දෙන්නැයි විභාගය ඉවර වෙන තුරුම යාඥා කරති.

CSAT විභාගය නිසා කොරියානු සිසු දරුවන්ට ඇති වන මානසික පීඩනයද අතිමහත්ය. ඒ පීඩනය දරා ගන්නට බැරිව සිය දිවි නසා ගන්නා සිසුන් ගැන අසන්නට ලැබෙන අවස්ථාද නැතුවා නොවේ.

“පෙරහුරු විභාග වලදී හොදින් පිලිතුරු දෙන සිසුන් පවා අධික නොසන්සුන් බව  හා බය නිසාම සැබෑ විභාගයේදී අසාර්ථක වෙනවා.. මේ රටේ හොද පිලිගත් විශ්ව විද්‍යාල තියෙන්නෙ අතලොස්සක්. ඒ වගේ විශ්ව විද්‍යාලයකට යන්න තේරෙනවා කියන සම්භාවිතාව හරියට මිනිහෙකුට අකුණු සැර වදින්න තියෙන සම්භාවිතාවට සමානයි කියලා මට නම් හිතෙන්නේ..” ඒ හැන්ග් ජේ ක්යුන්ග් නම් සිසුවාගේ අදහසයි.

හොද විශ්ව විද්‍යාල වලට ඇතුලු වීමට ඇති තරගය තියුණුය. එනිසාම සිසුන් මේ විභාගයට කිහිප වරක්ම පෙනී සිටිමින් උත්සාහ කරති. මෙය එක් අතකට ඒ සිසුන් ලැජ්ජාවට පත් වෙන්නටද කාරණයකි. විභාගය පළමු වරදීම සමත් වෙන්නට තරම් ඒ් සිසුන්ගේ බුද්ධි මට්ටම ප්‍රමාණවත් නොවන බව පෙන්නුම් කෙරෙන කාරණයකි.

මේ සිසුන්ට ඔවුන්ගේ දෙමාපියන් වෙතින්ද දරාගත නොහැකි තරමේ පීඩනයක් එල්ල වෙයි. සමාජයෙන් එල්ල වන පීඩනයත්, දෙමාපියන්ගේ බලපෑමත් නිසා සිසුන් වසරින් වසර වැඩි වැඩියෙන් සියදිවි නසාගැනීම් කෙරේ නැඹුරු වෙමින් සිටිති.

මේ විභාගයට සූදානම් වීමත් ලේසි පාසු කර්තව්‍යයක් නොවේ.

“හවස හයේ ඉදන් රෑ දහය වෙනකල්ම අපිට පාඩම් කිරීමේ වැඩමුළු තියෙනවා. එදා දවසේ අපි ඉගෙන ගත්ත දේ නැවත අධ්‍යනය කරලා ඊලග දවසේ පාඩම් ගැන පූර්ව දැනුමක් ලබා ගැනීම තමයි මේ වැඩමුලු වලදී කෙරෙන්නෙ..” ලී යොන්ග් සූ පවසයි. “සති අන්ත වලදී අපිට ටියුෂන් පන්ති තියෙනවා. සමහර අයට දවසකට ටියුෂන් පන්ති පහක් හයක් විතර තියෙනවා.. ටියුෂන් පන්ති පැවැත්වෙන මධ්‍යස්ථාන රෑ දහයට වහලා දාන්න ඕන කියලා රජයෙන්ම නීතියක් පැනවුණා. ඒත් ගොඩක් අය ඒ් නීතිය පිළිපදිින්නෙ නෑ. පිටතින් දොරවල් වහලා පන්ති ඇතුලත ඉදන් රෑ දෙක වෙනකල් පන්ති පැවැත්වීම සාමාන්‍ය දෙයක්..”

“මට දැනෙන්නෙ අපේ දකුණු කොරියානුවන්ට බෝවෙන රෝගයක් තියෙනවා වගෙයි.. ඒ රෝගයෙ නම “කාර්යබහුල වීමේ රෝගය”.. සිසු සිසුවියන් නිතරම තමන්ගෙ පාඩම් වැඩ නිසා කාර්යබහුලයි. පාඩම් කිරීම ඇරෙන්න වෙන ජීවිතයක් ඒ අයට ඇත්තෙම නැති තරම්.. අපේ ඉස්කෝල අපිට හිරගෙවල් බවට පත් වෙලා.. අපේ වැඩිහිටියන්ගෙ ජීවිතත් කිසි  වෙනසක් නෑ.. අපේ ජීවිත පාඩම් වැඩ වලින් ආක්‍රමණය කරලා.. අපේ වැඩිහිටියන්ගෙ ජීවිත “රස්සාවල්” වලින් ආක්‍රමණය කරලා..”

ඒ පොදුවේ දකුනු කොරියානු තරුණ පරම්පරාවේ වර්තමාන කතාවයි.

නිම්මි මුදිතා හේරත්

ඉරිදා දිවයින

25.11.2018